Fullmoonparty, en dan zit je opeens weer thuis..

En daar zit ik dan dit verslag opeens thuis te typen aan 't Egbertink.. Waar ik in het vorige verslag vertelde dat ik met mijn braziliaanse vrienden de wedstrijd zou gaan kijken is dit iets anders gelopen, we gingen naar de jungleparty. Waar het met Overdinkel en co op de vorige jungleparty redelijk rustig was, was het nu nagenoeg uitverkocht. Ik en mijn Braziliaanse compagnons hebben iedereen onder geschilderd met neonverf en er een topfeest van gemaakt. De volgende dag was de fullmoonparty, voor mij was dit na Tomorrowland het lijpste feest waar ik aanwezig ben geweest. 15.000 mensen gingen compleet uit hun dak op harde, door elkaar lopende beats op het strand. Je kon er ook vuur touwtje springen maar daar zag van af toen ik bijna alle mensen er ernstige brandwonden er aan over zag houden. Wat ik wel grappig vond was dat er een sleeparea aanwezig was welke met netten afgezet was, wanneer je te veel buckets naar binnen had gewerkt was dit de enigste plek waar je kon gaan liggen slapen zonder dat je bestolen wakker werd. Je zag mensen dan ook kruipen naar dit gebied om zichzelf, zo dronken as ze waren, in veilig te brengen want er zat midden in die sleeparea 1 agent om op iedereen te letten haha.. Al bij al een top fullmoon, al had ik deze helemaal niet gezien, gehad! De volgende dag, na afscheid genomen te hebben van braziliaanse vrienden, heb ik mijn reis vervolgd naar Koh Phi Phi. Hier kwam ik de middag aan en besloten we met ons hostel uit te gaan. We waren nog geen 15 minuten uit toen een podiumplaat afknapte waar uitgerekend ik op stond. Ik kwam met mijn val ongelukkig terecht en had meteen pijn. Ik dacht 't zal wel meevallen dus meteen na bed gegaan enwe zien het morgen wel. Die morgen kon ik van de pijn mijn bed niet uit en na een bezoek gebracht te hebben aan de plaatse kliniek, waar ik plat gespoten ben met valium tegen de pijn had ik besloten de volgende dag naar het goed aangeschreven ziekenhuis in Phuket te gaan. Hier lieten ze me op rontgenfoto's zien wat er mis was, een luxatie van mijn schoudergewricht. Hier had ik de keuze of opereren of ik zou terug gaan naar Nederland om daar te herstellen. Uiteindelijk na alles overwogen te hebben hebben en moeizame gesprekken te hebben gevoerd met de verzekering ben ik de 20ste op doktersadvies business class naar huis gevlogen, wat op zich ook wel weer een ervaring was. Alleen jammer dat ik helemaal lam was vanwege de vele morfinetabletten welke ik moest nemen tegen de pijn en daardoor behalve het opstijgen en landen niet veel van deze vliegreis heb meegekregen. In Nederland dien ik niet geopereerd te worden en moet het met veel rust en oefeningen uiteindelijk beter worden. Dus nu is er voor mij een revalidatieperiode aangebroken en zit ik weer thuis in Losser. Erg balen maar als je de tv aanzet besef je je dat er ergere dingen in de wereld zijn zoals MH17.. Ik hoop dat het revalideren spoedig verloopt zodat ik binnen nu en 6 weken mijn reis weer kan hervatten, plannen kan ik echter niets want mijn schouder moet eerst herstellen. Maar 1 ding is zeker, als deze weer hersteld is ben ik meteen weer weg, want het is me veel en veel te goed bevallen..