Het rondje in het Zuidereiland

Kia Ora, daar ben ik weer. Veel mooie dingen meegemaakt de laatste tijd in dit o zo mooie land. Voor het eerst met de kiwi experience op pad geweest en dit is me hartstikke goed bevallen. Ik werd opgepikt door de groene bus welke vol met jonge lui zit en er werd koers gezet naar Christchurch. Hier heb ik even rond gelopen in het stadscentrum maar hoe bloeiend de stad vroeger moest zijn geweest is er hedendaags niets meer van over door de aardbeving enkele jaren geleden. Van de Christ-Church (christelijke kerk waar de stad haar naam aan te danken heeft) zelf is niets meer over en de winkels die er zijn hebben hun onderkomen na drie jaar nog steeds in containers. Voor de rest is het een grote bouwput en is er niet veel te belevenis of te bezichtigen. S'avonds ben ik met enkele lui van wie ik in de bus had ontmoet uitgeweest en hebben we een leuke avond gehad in een club. De ochtend erop vertrokken we naar Kaikoura, deze plaats staat bekend om de vele walvissen, dolfijnen en zeehonden welke voor kust zichtbaar zijn. Vanuit hier gaan ook boten de zee op waarbij je dolfijnen kunt spotten en je in het water kunt gaan om met deze wilde dolfijnen te zwemmen/spelen. Dit natuurlijk gedaan en het was geweldig. Eerst kregen we een compleet pak aan omdat het zonder wetsuit veel en veel te koud was. Eenmaal de zee op zagen we al vele dolfijnen naast de boot uit de zee komen springen. Toen stopte de boot en zeggen ze spring er maar in, ik vond het best spannend maar gaaf ter gelijk. Enfin, ik gewapend met mijn gopro het water in en ik werd al snel omringt door enkele dolfijnen wie snel komen en ook zo weer verdwenen zijn en dan duiken ze opeens weer achter je op. Tijdens onze briefing werd ons verteld dat je door duckdiving (proberen omlaag te duiken maar dat is moeilijk met drijfbaar pak) rondjes draaien en rare geluiden maken ze met je gingen spelen en om je heen gaan zwemmen. Dit was was een grappig gezicht want je gaat met z'n 8en het water in en opeens begint iedereen rare geluiden te maken haha. Maar echt vet om te doen. Die avond erop heb ik niet zoveel gedaan want het is verder niet een bruisende plaats. De dag erop gingen we naar Kaiteriterie, een heel klein plaatsje welke aan de rand ligt van het Abel Tasman National Park. Dit deel ontdekte de Nederlandse ontdekkingsreiziger als eerste en noemde het land toen Nieuw Zeeland. Mooi detail, een van de baaien hier van het Nationaal Park werd door hem moordenaarsbaai genoemd nadat 4 bemanningsleden aan land gingen, vermoord werden door de Maori's en vanuit de verte zag Abel Tasman dat ze geroosterd werden, hoogstwaarschijnlijk om hen later op te eten maar dit is nooit bevestigd. De Baai heet tegenwoordig Golden Bay, nu even genoeg geschiedenis maar wou dit voor pa even noteren. In Kaiteriterie zelf is niet veel te doen, toch had ik besloten om van de bus af te gaan en er dus enkele dagen langer te blijven in tegenstelling tot bijna iedereen van de bus. In mijn Lonely Planet stond namelijk dat een van de 9 mooiste wandelingen van Nieuw Zeeland in dit park was en ik had besloten deze te gaan lopen en te slapen in een blokhut in het park. Zo gezegd, zo gedaan en ik ging s'ochtends met de watertaxi welke mij naar de andere kant van het park bracht. Tijdens dit tripje met de watertaxi veel zeehonden gezien en uiteindelijk werd ik gedropt op een verlaten gouden strand wat eigenlijk al helemaal geweldig is en de 60 km over verlaten stranden en regenwouden wandeling kon beginnen. Echter wou ik eerst even genieten van het verlaten strand en een mueslireep eten voordat ik wou starten met wandelen, toen kwam ik erachter dat ik er maar twee mueslirepen had en de rest van me eten voor de komende twee dagen vergeten was. 60 km in twee dagen, twee mueslirepen en een flesje water haha het was een trip om nooit te vergeten maar ik heb het volbracht. Het was geweldig om over gouden verlaten stranden te lopen, te wadlopen (water tot de knieën) omdat dat weer 3 km scheelde, en te slapen in een blokhut. Achteraf moe maar voldaan kan ik zeggen dat ik er echt van genoten heb ondanks dat ik niet z'n wandelaar ben. Ik zat vele momenten kilometers voor me uit te staren over de prachtige verlaten gouden stranden waarbij ik echt besefte dat ik verliefd ben geworden op dit land met haar mooie natuur en alleen maar vriendelijke mensen. De volgende dag werd er met de bus vol nieuwe mensen koers gezet naar Westport, klein plaatsje in het Noord-Westen van het Zuidereiland. Hier viel niet zoveel te doen maar met onze hele bus hebben we een kampvuur op het strand gemaakt en hierdoor leer je iedereen beter kennen dus dat was gezellig. Tijdens dit kampvuur kwam ik aan de praat met de buschauffeur, hij was geboren in Nederland en hij vertelde mij dat veel Nederlanders 20 jaar geleden de stap maakten (net zoals zijn ouders) naar NZ waardoor 15 jaar geleden de eerste taal hier Engels, 2e Maori en Nederlands doodleuk de derde meest gesproken taal was. Dit is nu niet meer het geval maar hoe een klein land groot kan zijn.. Enfin leuk detail over het vuur is dat de zee door de vloed het kampvuur na 4 uur zelf weer uitmaakt, ideaal en ook nog eens legaal hier dat fikkie stoken op het strand. Vervolgens zijn we de dag erop naar Franz Josef gegaan, klein plaatsje (alle plaatsen in NZ zijn klein volgens mij) welke bekend staat om de nabijgelegen gletsjer. Deze kon je bezoeken, overheen lopen met pinnen onder je schoenen maar dan moest je er wel met een helikopter naartoe, ik had nog nooit in een helikopter gezeten dus alleen dat leek me al grandioos dus heb ik die tour geboekt en het was super. De helikoptervlucht was wat kort maar wel dat aparte helikopter gevoel mee mogen maken. Ook over de gletsjer lopen, smeltend water drinken en door ijstunnels kruipen was geweldig om te doen. S'avonds mijn busgenoten het kaartspel buzzen geleerd en aansluitend was er een all you can eat pizza night, wat relax was. Heel veel backpackers koken zelf, ik ben daar niet z'n fan van omdat je dan je boodschappen mee moet slepen maar eigenlijk is de keuken in het hostel de gezelligste plek dus soms ga ik overstag en maak ik samen (hoef ik achteraf niks te bewaren en dus mee te slepen haha) met wat andere backpackers eten, voornamelijk pasta want dat is makkelijk en goedkoop. Hoewel dat voor mij dat niet altijd het geval is want zoals ik thuis van moeders gewend (of verwend) ben moeten er bij mij verse groente inzitten en die zijn nogal redelijk prijzig hier, vooral mijn favoriet; de champignon, dit is de duurste groente hier. Enfin, na twee dagen Frans Josef gingen we naar Wanaka, moet wel mooi zijn en lijkt op Queenstown in het klein maar hier heb ik eigenlijk niets gedaan omdat we laat aankwamen en we de volgende dag weer vroeg vertrokken naar Queenstown. Dat is wel het enige nadeel van de kiwi bus, soms wil je wat langer blijven en dat is dan niet mogelijk omdat je dan meteen 3 dagen moet blijven voordat de volgende bus er komt. Ik ben eergisteren weer terug gekomen waar Mijn NZ avontuur begon, in Queenstown. Hier meteen de eerste dag me enkel verzwikt en naar het ziekenhuis gegaan want kon niet meer op me voet staan, gelukkig niks gebroken en heb na 1,5 dag de krukken al bijna niet meer nodig. Nu is de cirkel in het Zuidereiland rond, geweldige tijd gehad, prachtige natuur gezien en mooie dingen meegemaakt. Queenstown is tot op heden een plek die ik niet snel zal vergeten, helemaal top! Mocht er in Nederland geen werk te vinden zijn als ik terug ben is het een reeële mogelijkheid om hier enkele maanden te gaan werken. Ik vertrek vandaag per vliegtuig naar Auckland (vliegen is zelfde prijs als de Ferry tussen beide eilanden). Ook het Noordereiland moet geweldig zijn en hier heb ik nog de nodige tripjes voor de boeg, maar of het zo geweldig zal zijn als het Zuidereiland, ik zal het meemaken..